Barndommens campingturisme

 Opphevinga av bilrasjoneringa i 1960 markerte overgongen frå attreisingstid med eit nøkternt levesett til eit økonomisk friare liv og ein meir aktiv måte å leve på. Ny teknologi og masseproduserte billige varer kom fleire til gode, vekst og velferd skulle sikrast for flest mogleg. Mange familiar hadde frå utover på 1950 – talet råd til å kjøpe seg bil, og dette førde til ein auka reiseaktivitet rundt land og strand. I glad feriemodus pakka far og mor telt, primus og sovepose i grind på taket, eller under panseret på den vesle Folkevogna. Ein tok seg turar til slektningar og vener, til kjende og ukjende stadar, nokre så langt som over grensa til Sverige.

Eit nytt fenomèn oppstod: camping. Campingplassar med plass til ferierande teltfolk vart etablert; dei første med eller utan toalett og vassforsyning. Utover på 60 - ¬talet kom det til sanitærbygg, ein kiosk – og enkle campinghytter. Standarden var 4 køyer, 1 dør og gjerne 2 glas. Ein liten veranda høyrde til, og inne var det både stol, bord og kokeplate. Luksusliv for dei som hadde bra økonomi, om desse ikkje hadde kjøpt seg eiga campingvogn då.

Luktene, lydane og smakane frå barndommens feriar i bil sit sterkt att, dei er ein del av opplevingane. Snurring og joikakaker frå boks sjølvsagt, middagen skulle være lettvint så mor også fekk litt fri! Uknuselege plastallerkar i sterke fargar for Sunda, fårepølse og kjøpebrød. Alt servert på campingbord med samanleggbare bein som ein slo opp på 1 – 2 – 3. Godt innsmurt med Nivea solkrem vagla vi oss rundt på små ”slå – opp” - krakkar med segldukstrekk.

Tannpuss og vask med LUXsåpe og vaskeklut ved svart vass-slange på stativ. Klesplagg til tørk på teltsnorene, og susinga av det skumle propanapparatet som berre far hadde lov til å styre med. Lyden av teltpluggar som vart slått i jorda med passande steinar, og den rå lukta av jord og rust når ein drog dei opp att. Iherdig pumping av luftmadrasser - vi låg tett i tett, og soveposane var fylt med dun og hadde rutete flanellsfòr. Vi fekk sove i dei blå og kvite treningsdraktene i mjuk jerseybomull som var dåtidas ferieklede. Behagelege og praktiske! Lenge før grilldress og joggesko, dette. 

Vi var tre små jenter, kva gjorde vi på? Hugsar ikkje, leika oss vel som vanleg; dragsa rundt på Kurèrreiseradioen, las frøken Detektiv og fekk nye vener som vi kanskje skreiv brev til etter at vi kom heim. Og så gikk vi rundt og samla bilnummer. (Det ga høg status å ha utenlandske nummer i notisboka!) Vi besøkte bjørnane Pekka og Lisa på Filefjell. I truleg veldig sakte fart suste vi fram på støvete grusvegar og fjellovergongar, utan bilbelte.

Fotosamling på Digitalt museum: vw boble