Den første stølen har truleg vore plassert mykje lenger mot nordaust enn der den står i dag.På ein plass som var kalla Gamlestøln, og denne var truleg støl for hovudbruket på Hellebø, då bruk 2 og 3 var utskilt seinare. Her er det ein del steinar som kan tyde på at det har vore ein grunnmur. Plassen ligg nordaust for Myrketjønna oppe i lia på eit litt flatare parti. Og plassen ligg lunt til for norda- og synna vinden. I tillegg har ein god utsikt utover fjorden, og austover Storebotten og Vetlebotten med Vetlebottstjønna.
I dag er alle stølane for gardane Hellebø, 3 i talet, plassert ilag i ei stølsgrend. Kva årstal dei er bygde veit eg ikkje. Men selet til bruk 2, Ytre Hellebø, var bygd først. Så selet på bruk 1, hovudbruket. Magnus Hellebø, min onkel, og Ingolf Hellebø, då eigar av bruk 1, skar tømmeret med handsag. Den eine stod oppe på ein stelling, der tømmerstokken låg, og den andre under. Så veksla dei på å dra eller skuve saga opp og ned (oppgangssag). Det av kledning som er på selet til bruk 1, er sveiva opp på løypestreng. Materialen vart lagd i passande buntar, og det var laga til eit taljesystem med sveiv oppe ved enden av strengen. Løypestrengen var og nytta til å sende ned hylkjer med mjølk.
Min støl
Mitt sel, på bruk 3 Indre Hellebø, er truleg bygd mellom 1906 –1910. Det var Andreas Foss frå Leirvik som bygde selet. Vindauga i selet var det Rasmus Hellebø, på plassen Hjellen, som laga.
I utgangspunktet låg alle 3 sela på rekke mot elva, med selet til Atle Hellebø lengst vekke frå elva (sør) og mitt nærast. Men i 1935 gjekk det eit isras i elva som tok med seg mitt sel ned til der det står i dag. Det einaste som vart øydelagt var bryggeromnen som stod i utselet. Sidene vart slegne sunde i 2 store deler, og beina slått av. Omnen vart lappa saman ved at to gjerdestrengar vart slått rundt omnen og stramma til. Ein streng opp ved toppen og ein nede. I tillegg vart det murt opp ein sokkel som den vart sett på, som erstatning for føtene som vart knekte.
Men selet måtte byggast opp att på ny grunnmur. Dette arbeidet vart gjort av Endre Lien, min morbror, og Bendikt Sørestrand. Det vart fortalt at Bendikt etter endt arbeidsdag gjekk heim att til Sørestrand, og kom att til arbeidet byrja neste dag. Så han kunne ikkje vere meir enn nett heimom før han måtte snu.
Stølsbygningen er tradisjonelt bygd med innsel og utsel. Innselet er i tømmer, medan utselet bere er reisverk med bordkledninga som går utanpå heile selet. Inngangen til utselet og innselet er i nordvest. Og i motsett ende av innselet er det eit vindauga, på 78x78 cm., der det eine fakket kan opnast. Elles er det eit lite vindauga i sørvest i utselet, på 25x20 cm.
I innselet er det på nordaustlege veggen ei kort seng, som er for kort til ein vaksen person. Men det kan vere at den skulle vere kort slik at stølsjentene skulle sitje å sove, fordi då sov dei ikkje så tungt. Og dei skulle tidleg opp å mjølke kyrene.
Det er eit firkanta bord, ca. 75 cm, med ei skuffe i. Og ein benk til eine langsida av bordet, dei som skulle sitje på andre sida måtte sitje i senga. På veggen til venstre for døra, bak sengegavlen, står der er ein liten vedomn med kokehol som det er ringar opp på. Dei kunne takast av etter kor stor panne eller kaffikjel som skulle nyttast. Bak omnen er det festa ei stor steinhelle som fungerar som brannmur. Og der omnsrøret går inn i skorsteinen, som står i utselet, er det støypt ein firkant av betong i tømmerveggen. Omnen er ikkje så gamal, eg trur den kallast lugaromn, og er av merke Jøtul. Det var eg som bar den heil opp, i ein ryggsekk med tremeiser.
I innselet ,oppe i endegavlane der skråninga startar, er det ei hylle tverts over. Der det står skåler, fat og ulike kummar og kjøreld. På langveggen tverrs over for senga, oppe under sperra, er der og ei hylle på mest heile vegglengda. Der er det plassert koppar, tefat, asjett, tallerkar, glass og bestikk. Elles er det på veggen til høgre for døra ei hylle som seperatoren var plassert på.
I utselet er golvet av steinheller. Til høgre ved døra inn til innselet er der eit bord som kan slåast opp på veggen. Slik at det tok lite plass når det ikkje var i bruk. Og som før nemnt ein lappa bryggeromn.