Reinsdyret er den fremste karakterarten i fjellet, svært godt tilpassa dei til dels ekstreme forholda der. Dei er vakre dyr, som beveger seg elegant i fjellet både sommar og vinter. Reinsdyr lever oftast i flokkar som kan verta ganske store, og kan romme fleire hundre individ. Men dei er ganske sky, og ikkje så lett å koma innpå. Ser ein reinsdyr, bør ein ikkje prøva å koma innpå dei, då det er lett å skremma dei unødig.
Reinsdyr er klauvdyr, som går på to store tær på kvar fot. Sjølve klauvene er avrunda, slik at spor av reinsdyr er ganske forskjellige frå dei meir rette avtrykka som hjort og elg lagar. Båe desse klauvdyra kan ein vera heldig å treffa på langs Rallarvegen, men det er ikkje vanskeleg å sjå forskjell på desse tre artane. Eit spesielt trekk ved reinsdyr er at både bukkar og simler har gevir (den store hornliknande pryden på hovudet, som vert skifta ut kvart år). Om våren er det faktisk berre simlene som beheld geviret på.
Reinsdyr er nøysame, og kjem seg gjennom dei lange vintrane mykje takka vera opplagsnæring (stort sett fett) som dei legg på seg i den korte, men frodige sommarsesongen. Då beitar dei på grøne blomsterplantar, mens dei om vinteren i stor grad må klara seg med lav som dei finn på rabbane.
Paringstida for reinsdyr er i løpet av nokre hektiske haustveker i september og oktober, og kalvane vert fødde i løpet av mai og juni.
Nokre hundre reinsdyr høyrer heime for det meste i traktene rundt høgfjellsdelen av Rallarvegen, men dei har stor boltreplass og streifar vidt ikring. Lettast er det å sjå reinsdyr på snøfonner om sommaren. Serleg i strauket mellom Hallingskeid og Kleve bru kan ein vera heldig å sjå desse dyra.